Singapore: van alles wat
Blijf op de hoogte en volg Nienke
29 Oktober 2017 | Singapore, Singapore
Weer uitgerust, schoon (zowel zelf als de meeste spullen; de klamboe zat na vijf dagen eiland onder de schimmel!), en goed ontbeten: we waren klaar voor Singapore! Met een Grab gingen we weer naar het busstation waar we gisteren waren aangekomen. Busstation klinkt eigenlijk te simpel voor wat een complex gebouw dit was: meerdere verdiepingen, verschillende bussen, aansluitingen met twee winkelcentra, en in het midden van dit alles de douane om Maleisië te verlaten.
Aangezien er veel mensen zijn die dagelijks de oversteek maken tussen Singapore en Maleisië (ze hebben hier een speciale kaart voor, anders verslijt je wel heel veel paspoorten met al die stempels), was het nogal druk, en met het lichtelijke geduw van die stroom mensen die allemaal haast leken te hebben waande ik me zo tussen de dagelijkse forenzen in de ochtendspits. Na het stempelen propten we ons in een bus met onze bagage en reden we de brug op die de rivier oversteekt naar Singapore. Volgens mij is het in totaal nog geen 2km, maar er stond een enorme file waardoor het bijna drie kwartier duurde.
Aangekomen bij de grenscontrole van Singapore was ik na alle verhalen over hoe geweldig alles hier geregeld was ietwat verbaasd dat er nergens werd aangegeven dat je een papier moest invullen, en dat er daarnaast ook bijna geen papieren waren, laat staan pennen. Maar goed een pen hebben we zelf wel en dan konden we tenminste zowel in de rij aansluiten als schrijven. Na twintig minuten hadden we onze stempel en liepen we achter iedereen aan richting de bus.
Daar was het een enorme chaos, van rennende mensen, lange rijen en weinig bussen. We sloten aan in de rij met het busnummer dat we van te voren hadden opgezocht, alleen toen de bus er was bleek dat we alleen met Singaporese dollars konden betalen. Ja die hadden we nog niet twee tellen over de grens. En toen... Geen pinautomaat te vinden, geen kaartautomaat, geen ticketservice, en ook geen algemeen servicepersoneel. Iemand wist ons wel te vertellen dat we in een andere bus die ongeveer naar het centrum ging wel met Maleisische ringgit konden betalen, dus we sloten aan in die rij. In de eerste bus mochten we niet vanwege de tassen, maar de volgende konden we mee.
Een uur later: eindhalte. En weer hetzelfde verhaal: geen servicepersoneel, niemand die ons kon vertellen hoe we hier verder konden komen, waar is de metro, taxi, iets? We liepen maar snel achter de rest van de mensen uit de bus aan die in flink tempo wegliepen (tempo ligt hier blijkbaar iets hoger ;)). We kwamen uit bij de metro, maar nog steeds geen dollars. Falco ging in een nabijgelegen winkelcentrum pinnen en ondertussen was ik er achter dat de metro ons niet echt ging helpen: 1 halte, overstappen, weer 1 halte. Dat was veel lopen met de backpacks. Dus toch een taxi.
Langs de weg probeerden we een taxi staande te houden, maar dat werkte niet. Een passant vertelde ons dat taxi’s daar niet mochten stoppen, maar om de hoek wel. Daar duurde het nog tien minuten door taxi’s die gewoon doorreden of vol zaten. Uiteindelijk hadden we taxi en gaf ik het adres door. Vervolgens reed de man de compleet andere kant op, zei dat hij het adres niet kende (het was één van de hoofdwegen in de stad) en dat Falco de route moest aangeven met z’n telefoon want zijn gps werkte niet. Ik besloot maar om uit het raam te gaan kijken, ik had het gehad op dat moment ;)
Eenmaal ingecheckt (zonder hallo of enige glimlach) besloten we dat dit een valse start was en het tijd was om Singapore een tweede kans te geven. Vanaf het hotel liepen we naar de naastgelegen wijk Little India voor een lichte lunch, waar we ook even moesten inkomen met de veel hogere prijzen. Na de lunch kwamen we langs een tempel van Kali met een zeer creepy beeld. Verder was de wijk vol leven en de hoofdstraat compleet versierd voor Depavali (soort Indiaas Kerstmis/lichtjesfeest) dat over een paar dagen is.
Vanaf Little India namen we de metro naar Chinatown (zoveel werelden vlakbij elkaar ;)). Hier hadden we afgesproken met een andere studiegenote van Falco, samen met haar man en dochtertje. Ze lieten ons eerst Chinatown zien en vervolgens hebben we samen gegeten. Het leuke van eten met locals is dat je opeens hele andere dingen voorgeschoteld krijgt, zoals pittige rog, gevulde scheermessen (de schelpen dan he ;)) en royak (groenten en fruit in een currypasta).
Hierna rolden we zo’n beetje naar de metro en gingen we met z’n allen naar Gardens at the Bay. Dit is een park waar naast gewone bomen en planten ook een soort enorme bomen van de toekomst staan die ‘s avonds een lichtshow vormen. Dat leek meer op het beeld dat ik van tevoren had van Singapore ;) Na de show liepen we naar de baai en wierp Ben zich op als echte gids. Hij vertelde dat dit gedeelte van Singapore eerst zee was, wees ons op bepaalde gebouwen en ook het standbeeld Merlion (zee/leeuw) dat symbool staat voor Singapore. We eindigden in een mega winkelcentrum met de meest luxe merken en zelfs zo groot dat er een rivier doorheen liep waar mensen in bootjes op konden varen. Tenslotte met de metro terug naar het hotel waar we nog even in shock waren: naast boetes en gevangenisstraffen hebben ze hier ook nog stokslagen, eventueel zelfs met een chemisch goedje zodat het goed brandt...
Na het gebruikelijke geroosterde witte broodje met jam en kopje thee als ontbijt liepen we naar de Arabische wijk waar we ter afkoeling eerst een ijsje namen. Falco wilde de stad wat rustiger verkennen terwijl ik een heel lijstje had wat ik graag wilde zien, dus we zijn opgesplitst. Tijdens mijn wandeltocht kwam ik langs een enorme moskee met goudkleurige koepels, een Anglicaanse kerk, een van oorsprong cricketveld met cricketclub er nog naast, het nationale museum, koloniale gebouwen, een park en via een nieuwe brug kwam ik bij de Esplanade (theatergebouw) aan de baai, het pitstopgebouw van de Formule1 in Singapore en via de helix-brug kwam ik tenslotte uit bij het Arts Science museum in de vorm van een lotus waar ik Falco weer zag. Een echte mix van oude en nieuwe gebouwen die allemaal goed zijn onderhouden.
In het museum volgden we een rondleiding van het WWF, maar dan met een tablet met virtual reality. Heel leuk gedaan, waarbij je een oerwoud zag verschijnen op de muren van het museum terwijl je rondliep en onderweg bedreigde diersoorten tegenkwam waar je meer over verteld werd. Hierna was het etenstijd en gingen we naar het food court van het luxe winkelcentrum van gisteren dat naast het museum ligt. Verder liepen we nog even naar binnen bij de filiaal van Hamley’s die ze hier hebben, en La Cure Gourmande. Je waande je even weer helemaal in Europa ;)
Op het dak van het winkelcentrum hadden we een prachtig uitzicht over de stad met alle lichtjes, maar voor meer lichtjes gingen we snel weer naar beneden; de licht- en watershow ging beginnen. Zittend op de houten vlonders keken we naar een goede show waar ze kleurrijke projectjes op de waternevel afbeelden en afwisselden met fonteinen van alle soorten en maten.
Na afloop staken we het water weer over en namen we de bus naar het winkelcentrum naast ons hotel. Het blijft interessant om in elk land naar de bioscoop te gaan, dus ook hier in Singapore. Eigenlijk leek het veel op thuis: geen volkslied, de airco stond op een normale stand, mensen bleven gewoon tot het einde zitten, dus weinig over te zeggen :P
De volgende ochtend pakten we de tassen vast in om uit te checken, maar we hadden nog een dag voor de boeg in Singapore. Aangezien het al weer een tijdje geleden was, was het namelijk hoog tijd voor een waterpark. We namen de metro naar het eindstation richting het oosten waar we eerst vroeg hebben geluncht. Het waterpark had een ruime variatie aan glijbanen die Falco allemaal heeft uitgeprobeerd (de vrije val en torpedo heb ik overgeslagen) en we verder heerlijk relaxed de middag hebben doorgebracht. Terwijl we terugliepen langs een park en weg, voelde de lucht precies zo aan als aan het einde van een zomerse dag in Nederland, het kan misschien ook komen door het softijsje ;)
Terug in de stad hebben we eerst lekker gegeten (een Indiase curry met naan en een Vietnamese pannenkoek; altijd handig die food courts, je kan kiezen wat je wilt). Vervolgens terug naar het hotel om de tassen op te halen en zijn we de eerste bus in gestapt. Er was wat miscommunicatie (de officiële taal in Singapore is Engels, maar er zijn toch veel mensen die je tegenkomt die dat niet goed beheersen) en we werden er halverwege uitgezet. Op zich geen probleem want de volgende bus zou daar ook stoppen, we moesten alleen wat langer wachten.
Aangekomen bij de douane kregen we de hele riedel weer maar nu achterstevoren, en gelukkig ging alles een stuk sneller al was het eerst even zoeken hoe we van de bushalte bij de douane kwamen (ze moeten echt iets aan de bewegwijzering doen daar voor toeristen). Stempelen, met de bus de brug over (geen file!), weer stempelen, lopen, taxi en we zijn weer bij hetzelfde relaxte hotel.
Liefs!
Nienke
Foto's: https://photos.app.goo.gl/OkiAZeKqqO9Nly8q2
Aangezien er veel mensen zijn die dagelijks de oversteek maken tussen Singapore en Maleisië (ze hebben hier een speciale kaart voor, anders verslijt je wel heel veel paspoorten met al die stempels), was het nogal druk, en met het lichtelijke geduw van die stroom mensen die allemaal haast leken te hebben waande ik me zo tussen de dagelijkse forenzen in de ochtendspits. Na het stempelen propten we ons in een bus met onze bagage en reden we de brug op die de rivier oversteekt naar Singapore. Volgens mij is het in totaal nog geen 2km, maar er stond een enorme file waardoor het bijna drie kwartier duurde.
Aangekomen bij de grenscontrole van Singapore was ik na alle verhalen over hoe geweldig alles hier geregeld was ietwat verbaasd dat er nergens werd aangegeven dat je een papier moest invullen, en dat er daarnaast ook bijna geen papieren waren, laat staan pennen. Maar goed een pen hebben we zelf wel en dan konden we tenminste zowel in de rij aansluiten als schrijven. Na twintig minuten hadden we onze stempel en liepen we achter iedereen aan richting de bus.
Daar was het een enorme chaos, van rennende mensen, lange rijen en weinig bussen. We sloten aan in de rij met het busnummer dat we van te voren hadden opgezocht, alleen toen de bus er was bleek dat we alleen met Singaporese dollars konden betalen. Ja die hadden we nog niet twee tellen over de grens. En toen... Geen pinautomaat te vinden, geen kaartautomaat, geen ticketservice, en ook geen algemeen servicepersoneel. Iemand wist ons wel te vertellen dat we in een andere bus die ongeveer naar het centrum ging wel met Maleisische ringgit konden betalen, dus we sloten aan in die rij. In de eerste bus mochten we niet vanwege de tassen, maar de volgende konden we mee.
Een uur later: eindhalte. En weer hetzelfde verhaal: geen servicepersoneel, niemand die ons kon vertellen hoe we hier verder konden komen, waar is de metro, taxi, iets? We liepen maar snel achter de rest van de mensen uit de bus aan die in flink tempo wegliepen (tempo ligt hier blijkbaar iets hoger ;)). We kwamen uit bij de metro, maar nog steeds geen dollars. Falco ging in een nabijgelegen winkelcentrum pinnen en ondertussen was ik er achter dat de metro ons niet echt ging helpen: 1 halte, overstappen, weer 1 halte. Dat was veel lopen met de backpacks. Dus toch een taxi.
Langs de weg probeerden we een taxi staande te houden, maar dat werkte niet. Een passant vertelde ons dat taxi’s daar niet mochten stoppen, maar om de hoek wel. Daar duurde het nog tien minuten door taxi’s die gewoon doorreden of vol zaten. Uiteindelijk hadden we taxi en gaf ik het adres door. Vervolgens reed de man de compleet andere kant op, zei dat hij het adres niet kende (het was één van de hoofdwegen in de stad) en dat Falco de route moest aangeven met z’n telefoon want zijn gps werkte niet. Ik besloot maar om uit het raam te gaan kijken, ik had het gehad op dat moment ;)
Eenmaal ingecheckt (zonder hallo of enige glimlach) besloten we dat dit een valse start was en het tijd was om Singapore een tweede kans te geven. Vanaf het hotel liepen we naar de naastgelegen wijk Little India voor een lichte lunch, waar we ook even moesten inkomen met de veel hogere prijzen. Na de lunch kwamen we langs een tempel van Kali met een zeer creepy beeld. Verder was de wijk vol leven en de hoofdstraat compleet versierd voor Depavali (soort Indiaas Kerstmis/lichtjesfeest) dat over een paar dagen is.
Vanaf Little India namen we de metro naar Chinatown (zoveel werelden vlakbij elkaar ;)). Hier hadden we afgesproken met een andere studiegenote van Falco, samen met haar man en dochtertje. Ze lieten ons eerst Chinatown zien en vervolgens hebben we samen gegeten. Het leuke van eten met locals is dat je opeens hele andere dingen voorgeschoteld krijgt, zoals pittige rog, gevulde scheermessen (de schelpen dan he ;)) en royak (groenten en fruit in een currypasta).
Hierna rolden we zo’n beetje naar de metro en gingen we met z’n allen naar Gardens at the Bay. Dit is een park waar naast gewone bomen en planten ook een soort enorme bomen van de toekomst staan die ‘s avonds een lichtshow vormen. Dat leek meer op het beeld dat ik van tevoren had van Singapore ;) Na de show liepen we naar de baai en wierp Ben zich op als echte gids. Hij vertelde dat dit gedeelte van Singapore eerst zee was, wees ons op bepaalde gebouwen en ook het standbeeld Merlion (zee/leeuw) dat symbool staat voor Singapore. We eindigden in een mega winkelcentrum met de meest luxe merken en zelfs zo groot dat er een rivier doorheen liep waar mensen in bootjes op konden varen. Tenslotte met de metro terug naar het hotel waar we nog even in shock waren: naast boetes en gevangenisstraffen hebben ze hier ook nog stokslagen, eventueel zelfs met een chemisch goedje zodat het goed brandt...
Na het gebruikelijke geroosterde witte broodje met jam en kopje thee als ontbijt liepen we naar de Arabische wijk waar we ter afkoeling eerst een ijsje namen. Falco wilde de stad wat rustiger verkennen terwijl ik een heel lijstje had wat ik graag wilde zien, dus we zijn opgesplitst. Tijdens mijn wandeltocht kwam ik langs een enorme moskee met goudkleurige koepels, een Anglicaanse kerk, een van oorsprong cricketveld met cricketclub er nog naast, het nationale museum, koloniale gebouwen, een park en via een nieuwe brug kwam ik bij de Esplanade (theatergebouw) aan de baai, het pitstopgebouw van de Formule1 in Singapore en via de helix-brug kwam ik tenslotte uit bij het Arts Science museum in de vorm van een lotus waar ik Falco weer zag. Een echte mix van oude en nieuwe gebouwen die allemaal goed zijn onderhouden.
In het museum volgden we een rondleiding van het WWF, maar dan met een tablet met virtual reality. Heel leuk gedaan, waarbij je een oerwoud zag verschijnen op de muren van het museum terwijl je rondliep en onderweg bedreigde diersoorten tegenkwam waar je meer over verteld werd. Hierna was het etenstijd en gingen we naar het food court van het luxe winkelcentrum van gisteren dat naast het museum ligt. Verder liepen we nog even naar binnen bij de filiaal van Hamley’s die ze hier hebben, en La Cure Gourmande. Je waande je even weer helemaal in Europa ;)
Op het dak van het winkelcentrum hadden we een prachtig uitzicht over de stad met alle lichtjes, maar voor meer lichtjes gingen we snel weer naar beneden; de licht- en watershow ging beginnen. Zittend op de houten vlonders keken we naar een goede show waar ze kleurrijke projectjes op de waternevel afbeelden en afwisselden met fonteinen van alle soorten en maten.
Na afloop staken we het water weer over en namen we de bus naar het winkelcentrum naast ons hotel. Het blijft interessant om in elk land naar de bioscoop te gaan, dus ook hier in Singapore. Eigenlijk leek het veel op thuis: geen volkslied, de airco stond op een normale stand, mensen bleven gewoon tot het einde zitten, dus weinig over te zeggen :P
De volgende ochtend pakten we de tassen vast in om uit te checken, maar we hadden nog een dag voor de boeg in Singapore. Aangezien het al weer een tijdje geleden was, was het namelijk hoog tijd voor een waterpark. We namen de metro naar het eindstation richting het oosten waar we eerst vroeg hebben geluncht. Het waterpark had een ruime variatie aan glijbanen die Falco allemaal heeft uitgeprobeerd (de vrije val en torpedo heb ik overgeslagen) en we verder heerlijk relaxed de middag hebben doorgebracht. Terwijl we terugliepen langs een park en weg, voelde de lucht precies zo aan als aan het einde van een zomerse dag in Nederland, het kan misschien ook komen door het softijsje ;)
Terug in de stad hebben we eerst lekker gegeten (een Indiase curry met naan en een Vietnamese pannenkoek; altijd handig die food courts, je kan kiezen wat je wilt). Vervolgens terug naar het hotel om de tassen op te halen en zijn we de eerste bus in gestapt. Er was wat miscommunicatie (de officiële taal in Singapore is Engels, maar er zijn toch veel mensen die je tegenkomt die dat niet goed beheersen) en we werden er halverwege uitgezet. Op zich geen probleem want de volgende bus zou daar ook stoppen, we moesten alleen wat langer wachten.
Aangekomen bij de douane kregen we de hele riedel weer maar nu achterstevoren, en gelukkig ging alles een stuk sneller al was het eerst even zoeken hoe we van de bushalte bij de douane kwamen (ze moeten echt iets aan de bewegwijzering doen daar voor toeristen). Stempelen, met de bus de brug over (geen file!), weer stempelen, lopen, taxi en we zijn weer bij hetzelfde relaxte hotel.
Liefs!
Nienke
Foto's: https://photos.app.goo.gl/OkiAZeKqqO9Nly8q2
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
