Duikcursus en prachtige onderwaterwereld Koh Tao

Na de lunch was het tijd voor het eerste deel van de duikcursus: een instructievideo van anderhalf uur. Conclusie van de video: voor alle extra’s zoals diepzee duiken, foto’s maken onder water, enz, heeft SSI (soort van PADI) een vervolgcursus :P Als afsluiting kregen we een boek en opgaven en werden we weggestuurd om huiswerk te gaan maken. Maar goed, er zijn ergere plekken om huiswerk te maken dan op een strandstoel, onder de palmboom en voor je een prachtig blauwe zee ;)

De volgende ochtend werden we al vroeg bij de school verwacht om het huiswerk door te nemen en een duiktas gereed te maken met alle spullen erin voor de twee duiken van die middag. Aangezien het huiswerk eenvoudige invuloefeningen waren was het nakijken snel gedaan en vertelde onze instructeur meer nog wat algemene zaken, hebben we oren ploppen geoefend en werd er gehamerd op dat je bij het stijgen eerst drie minuten op 5 meter moet blijven zodat je longen zich weer kunnen aanpassen en niet ploffen. Toch wel belangrijk ;)

Na een lichte lunch en veel water gedronken te hebben (ook een bekertje met een soort opgeloste ORS) was het tijd om te vertrekken. Eerst stapten we allemaal in een klein bootje die ons naar een grotere boot bracht. Wij doken samen met een Engelsman en onze instructeur, en verder was er nog een groepje gevorderde duikers.

Tijdens het varen kregen we wat extra uitleg en vervolgens was het tijd om de duikpakken aan te trekken en de flessen gereed te maken. Aangekomen bij de eerste duikplek sprongen we zo van de boot de zee in en gingen we eigenlijk meteen onder water. Ik was toch blij dat Falco en ik vorig jaar een keer een proefduik in een zwembad hadden gedaan. Hierdoor wist ik in ieder geval een beetje wat te verwachten en bleef ik wat rustiger ademhalen.

Bij de eerste duik gingen we eerst tot ongeveer 3,5 meter waarbij we op onze knieën op de bodem gingen zitten. Hier deden we verschillende oefeningen zoals water uit je duikbril krijgen en wat te doen als je mondstuk uit je mond gaat, of zelfs dat je lucht niet meer werkt en je lucht van iemand anders moet krijgen (iedereen heeft een extra mondstuk bij zich voor dit soort noodgevallen). Het mondstuk wisselen was niet zo problematisch, maar al dat zoute water vonden mn lenzen niet zo prettig, dus ik was blij toen dat allemaal voorbij was. Wel voelde het een stuk geruststellender omdat je nu weet wat je moet doen en zelf kan handelen. Dat was in het zwembad toen anders.

Na alle oefeningen hebben we nog een klein beetje gezwommen en kon ik wat opwarmen. Van onder water stilzitten krijg je het koud! Ja, zelfs bij water van 35 graden ;) Tijdens de oefeningen waren er al visjes om ons heen komen zwemmen (ook een wat grotere die wat gevaarlijk keek met zn tandjes) en met het zwemmen zagen we er nog veel meer en ook prachtig koraal. Na een uur was de eerste duik voorbij en gingen we met de boot naar de tweede duikplek. Onderweg kregen we feedback, drinken en koekjes en vervolgens weer de duikflessen op je rug hijsen en springen maar!

Bij de tweede duik gingen we tot 12m diep. Door het heldere water en het lichte zand op de bodem heb je dat eigenlijk niet zo door tot je naar boven kijkt. Ik kreeg bijna een soort omgekeerde hoogtevrees :P Dus beter focussen op alle prachtige vissen, en ook een barracuda!

Terug bij de duikschool moesten we eerst alle spullen schoonmaken en vervolgens zelf snel gedoucht. Ter afsluiting van deze toch al lange en intensieve dag hadden we nog ons theoretisch examen. Niet heel ingewikkeld en dan mochten we m daarbij ook met z’n drieën maken met het boek erbij. Dus het was eigenlijk verwonderlijker dat we toch nog 2 van de 50 fout hadden ;)

Na het eten merkten we dat we allebei iets licht in ons hoofd waren, niet echt gewend aan het ademhalen van gemixte zuurstof. De Engelsman had daar geen last van, maar dat kwam volgens hem doordat hij rookte en gewend was aan andere stoffen in z’n longen. Wij waren in ieder geval gesloopt, dus op tijd naar bed.

Aangezien we alle theorie gehad hadden, hoefden we pas om elf uur bij de duikschool te zijn. We pakten de duikspullen weer in, korte herhaling van het klaarmaken van de duikflessen en we vertrokken weer naar de boot. Tijdens de eerste duik van vandaag herhaalden we nog een keer hoe je mondstukken moest uitwisselen en later hoe je je materiaal aan en uitkrijgt in het water. Verder voornamelijk relaxed visjes en koraal bekeken. We konden onze onderwatercamera helaas niet meenemen, maar erger nog, die ging op de boot na deze duik ook kapot. Daar zijn we dan bij de perfecte plek ter wereld om onderwaterfoto’s te maken, geen camera meer :( Ik zal wat foto’s van internet toevoegen zodat jullie wel een idee krijgen van de type vissen.

TIjdens de tweede duik doken we tot 14m en zagen we naast natuurlijk koraal ook een coral nursery: een plek waar weer koraal gekweekt wordt om vernietigd koraal te kunnen vervangen. Verder hadden ze hier vierkante open constructies gemaakt waar schelpen en planten op groeiden die vissen weer konden eten. Ik dacht eerst nog, als we er maar niet doorheen hoeven zwemmen, en natuurlijk, vijf minuten later gingen we door zo’n vierkant. Op zich is er ruimte genoeg, maar tijdens het in- en uitademen ga je (vooral als beginner) nogal omhoog en omlaag; het is best een kunst om op precies dezelfde hoogte te blijven zwemmen zodat je niet tegen het beton stoot of langs een schelp schraapt. Tot slot zwommen we langs een Mini auto en was het tijd om naar vijf meter te gaan en terug naar de boot.

Op de laatste dag besloot de Engelsman niet mee te gaan (hij had last van z’n oren en benen) en gingen we dus samen met de instructeur naar één van de beste duikplekken in de Thaise Golf, de Southwest Pinnacle. Toen we bij de vorige duiken onder water gingen konden we steeds de bodem zien, dat was nu niet het geval, dus even slikken. Vooral omdat de instructeur in een redelijke vaart opeens minstens 8 meter onder mij zwom, en ik naar beneden werd gemaand. Goed, alle lucht uit het zwemvest laten lopen en flipperen maar.

Na ongeveer 10 meter zagen we een grote rots verschijnen met enorm veel vissen en koraal. Omdat het vroeg in de ochtend was gaan veel vissen in scholen op zoek naar eten. En zo konden we dwars door zo’n school zwemmen met visjes overal om ons heen. Ze raken je trouwens niet aan, al lijken ze soms super dichtbij doordat je duikbril alles vergroot. Naast vissen zagen we ook drie blauwgespikkelde pijlstaartroggen die blijkbaar normaal vooral ‘s nachts tevoorschijn komen.

Uiteindelijk gingen we hier tot 18m diep, het maximum dat we met deze cursus mogen, en voor mij diep genoeg ;) Je ziet zeker mooie dingen zo diep en het is leuk dat de vissen om je heen zwemmen, maar dat kan ook bij 12 meter. Vooral rond de 16 meter begon ik mijn oren te voelen en bij de tweede duik, die we op dezelfde plek deden, kreeg ik echt een enorme druk tijdens het omhoog zwemmen die bijna niet wegging. Boven water vertelde de instructeur dat dat waarschijnlijk kwam doordat er op deze plek ook meer stroming staat. Het was prachtig om allemaal te zien, maar blij dat ik vooral mn oren nu even rust kan geven. Ik bleef maar ploppen, zelfs als we niet in het water waren :P Ter afsluiting kregen we onze officiële kaart en zijn we nu gekwalificeerd open water duikers!

Van duiken krijg je trek, dus hebben we eerst geluncht en rustig gezeten. Aan het eind van de middag zijn we naar Shark Bay gelopen waar Falco gesnorkeld heeft. Hier was niet echt een strand, maar iets verderop wel. We spraken af dat ik daarheen zou lopen en Falco zou zwemmen. Onderweg bleek echter dat er niet echt een pad ging, maar via de achtertuin van een garage wees een man me hoe ik door het prikkeldraad kon gaan om zo bij het strand te komen. Heerlijk op het strand gelegen, maar rond zes uur werden we door de bewaking van het hotel verzocht om te vertrekken aangezien we geen gasten waren. We namen de officiële uitgang en toen bleek dat we hier eigenlijk hadden moeten betalen voor dit strand, want het was privé van het hotel... Onderweg merkten we ook dat dit zeker niet de korste weg was, en moesten we eerst een hele berg opklimmen en vervolgens weer naar beneden. We bewegen genoeg hier ;) Heerlijke pizza aan het strand gegeten en vervolgens nog een drankje gedaan bij de duikschool waarbij we gezellig hebben gekletst met andere cursisten.

Nu is Koh Tao niet zo heel groot, maar we hadden eigenlijk alleen het zuiden nog maar gezien. Dus de volgende dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we eerst naar de oostkant gegaan om te snorkelen bij Tanote Bay. Vanaf het strand begon het koraal eigenlijk gelijk en zagen we weer prachtige vissen in alle kleuren. Er was ook een groep kleine visjes die blijkbaar het water rondom ons het lekkerst vond, want die bleven ons maar achtervolgen :P Vervolgens op het strand even uitrusten en daarna nog een snorkelrondje. Belangrijke tip voor de lezers: als je gaat snorkelen, smeer dan niet alleen je nek en rug in, maar vergeet ook je billen niet… ‘s Avonds kon ik zo bij de bavianen, maar gelukkig was het niet pijnlijk.

Na het snorkelen zijn we naar het noorden gereden waar we langs een prachtig uitzichtpunt kwamen en bijna de gehele westkant van het eiland konden overzien. De weg terug naar de kust was nog in aanleg en al was het zandpad met water besproeid en aangeplet ik zat niet relaxed achterop de scooter (de dag ervoor iemand onderuit zien gaan) en maar naar beneden gewandeld. Zo kan je onderweg nog wat mooie foto’s van de zonsondergang maken ;)

En daarmee kwam er een einde aan ons verblijf op Koh Tao. Tijd voor het volgende eiland!

Foto's: https://photos.app.goo.gl/8ktsA6SiwYJQzmt32