Op reis: Santa Marta, nieuwjaar, Palomino

Hallo allemaal!

Allereerst natuurlijk nog een gelukkig nieuwjaar/feliz año! Het is al een paar dagen geleden nu, maar weinig internet gehad en met Falco zn familie valt weinig te plannen wanneer ik even in een internetcafe kan gaan zitten. Dus hoog tijd voor een update over de afgelopen dagen (maar wel gesplitst in tweeen om het nog leesbaar te houden ;)).

Zoals gezegd de vorige keer, gingen we (na een hoop gediscusseer en vertraging) op weg naar Ibague, waar de tante van Falco woont en waar zn moeder en zusje waren. We zouden er vier uur over doen (zeer dichtbij voor Colombiaanse begrippen), maar uiteindelijk waren we er pas na acht uur... File, maar ook een eetpauze, een stop voor het oppompen van de banden, een stop voor het kopen van een tent, een stop voor het tanken, een stop om iemand af te zetten, maar goed we kwamen er ;)

De volgende ochtend stonden we vroeg op (zes uur, viel voor mij mee, want om zes is het hier licht, en ben ik toch al wakker) voor de eerste dag rijden naar de kust in het noorden van Colombia. Na eerst nog even wat bij te slapen heb ik daarna vooral genoten van het landschap en al het andere dat voorbij kwam. Eerst reden we nog vooral in de bergen (gelukkig ging de weg er redelijk langs, zodat het niet al te erg op en neer was), maar daarna werd het vlakker. Dingen die je voorbij ziet komen op de snelweg van Colombia (een tweebaansweg waar je tussen de 20 en 80 mag (niet dat iemand zich daar aan houdt) en waar alles op rijdt :P): straatverkopers met veel soorten eten (mandarijnen, marañon (een vrucht die we hebben het betiteld tot monkey brain, maar erg lekker), jam in een soort van kaas, sojachips, ijsjes, gefrituurde hapjes), verder ook verdwaalde fietsers, veel brommers, een auto waar twee mensen achterstevoren in de achterbak zitten en je constant aanstaren, politiemensen die je aanhouden voor zogenaamde snelheidsovertredingen (die je niet betaald, maar je geeft hen geld om dat te voorkomen...), vrachtwagens die enorme zwarte wolken rook uitstoten, minibusjes die gewoon stoppen wanneer ze daar zin in hebben, nummerborden die verlicht zijn met knipperende lichtjes, oftewel van alles te zien ;). De meeste tijd reden we door mooie landschappen, maar zo af en toe ook een dorpje/stad. Deze zijn vooral gebouwd aan de weg (waar je dan wel maar 20 km mag en kan rijden vanwege drempels) en daarachter liggen nog wel meer huizen, maar hier zijn alleen zandweggetjes vol kuilen. De huisjes langs de weg zijn meestal winkeltjes die verschillende soorten eten verkopen (het meeste gefrituurd of van de bbq, (de geur van uitlaatgas gecombineerd met kool is nu ook voor mij de geur van Colombiaanse weg :P)).

In een van die dorpjes hebben we die middag ook gegeten. Omdat de vader van Falco even ging rusten voor we verder reden, ben ik met Falco en zn zusjes een rondje door het dorp gelopen. Hier kwamen we eerst langs een slager (het vlees lag lekker buiten in de zon waar hij t stond te snijden, geen koelkast te bekennen) en even verderop wat water gekocht wat we in een zakje kregen ipv een flesje. Je kon ze wel leuk gebruiken als een soort van waterpistooltjes, want het was goed heet ondertussen (35 graden, redelijk grote overgang vanuit NL, ook al is het daar nu redelijk warm voor de tijd van het jaar). Na weer een paar uur rijden hebben we vervolgens een hotel gezocht (of eigenlijk werden we opgepikt door een van de vele jongens op brommers die toeristen naar hotels lokken). Hier sliepen we met zn allen in een kamer, maar was verder allemaal netjes (al is het even wennen dat de douche maar een knop heeft, dus maar hopen dat het water niet al te koud is) en had zelfs een zwembad waar we na het avondeten nog even in zijn gaan zwemmen. Het avondeten was vandaag ceviche, een soort van garnalencocktail, maar dan rauwe garnalen, ui, chipichipi en een soort van rozige saus. Zeer sterk van smaak, dus een halve was genoeg.

De tweede dag reden we in een paar uur naar de eindbestemming: Santa Marta! Het landschap veranderde eerst naar minder bergen, maar vlakbij de kust hebben ze hier juist weer een hele bergenrij. Bij het appartement stond Falco zn moeder al op ons te wachten (die was met de bus gegaan, want paste niet in de auto voor zo’n lange tijd). Ondertussen was het hoog tijd voor de lunch (meestal toch een of andere gefrituurde vis met rijst, beetje sla en een platano (gefrituurde banaan)) waar ik mn handen kon wassen met wasmiddel voor kleren :P (Karin je had zeker gelijk, een wc-rol kan geen kwaad hier, bijna nooit papier en anders kan je het wel gebruiken om iets schoon te maken ;)). Om half zes hebben Falco en ik een internetcafe opgezocht zodat ik kon skypen met thuis om zo toch nog ongeveer samen nieuwjaar te vieren. Bleef voor mij raar dat het nieuwjaar was, want ik zat ondertussen in een topje in een badplaats, toch niet echt het normale beeld met nieuwjaar ;)

Zes uur later vierden we hier dan zelf nieuwjaar. Iedereen had witte kleren aangetrokken en we hadden met kaarsjes allemaal de wensen voor volgend jaar uitgesproken. Om twaalf uur verwachtte ik natuurlijk vuurwerk, maar op een paar vuurpijltjes na bleef het redelijk stil. Na het avondeten (ja om half een ’s nachts) zijn we nog naar het strand gelopen om daar wat te drinken en feest te vieren.
De volgende dag zijn we, na het uitslapen en een lange discussie over wat we gingen doen, naar een strand geweest een paar kilometer verderop waar het iets minder toeristisch was (toeristisch in Santa Marta is: veel mensen, veel eetkarretjes, veel harde muziek, redelijk wat mensen die je wat aan proberen te smeren). Oh niet verteld: toen we aankwamen op het strand in Santa Marta was het eerste wat Falco zei: hmm met jou gaat alles nu drie keer zoveel kosten... Weer compleet iets anders om zelf een soort van gediscrimineerd te worden zeg maar ;) En idd even later bij een boot zeiden ze een een dubbele prijs voor de helft van de tijd, van wat hij net daarvoor tegen een Colombiaan had gezegd (ze hebben niet altijd door dat Falco van Colombia is omdat hij een redelijk lichte huid heeft voor hier en wij toch meestal Engels spreken).

Op het strand hadden we arepa’s gegeten (niet echt een eenduidige manier om die te omschrijven want je hebt ze zoveel met deeg en kaas, met deeg en chorizo, gefrituurd met ei, en het heet allemaal hetzelfde). Die met de chorizo viel bij mij helaas niet zo goed, dus vanaf nu maar echt geen vlees van straatkraampjes meer. ’s Avonds zijn we nog een biertje gaan drinken (Club Colombiano, oftewel ‘rood bier’, weinig roods aan maar goed :P).
Nadat we ’s ochtends ‘vroeg’ weg waren gegaan (twee uur ’s middags) hebben we in het centrum van Santa Marta nog iets gegeten bij een mooi baai en zijn we vervolgens doorgereden naar Palomino. Nu zaten we dus wel met alle bagage en zes mensen in een vijfpersoonsauto, dus het was wat opgepropt. In het donker (zeven uur) kwamen we aan bij een 70-jarige hippie indiaan waar we bij konden logeren. Dit huis lag aan een zandweg, bestond uit twee kamers, een veranda met hangmat en een buitenbadkamer. Het is weer eens wat anders om naar de wc te gaan met uitzicht op een palmboom, een papegaai en een berg en te douchen door met een emmer water uit een ton over je heen te gooien ;) Falco en ik sliepen hier in een tent op een luchtbed, maar omdat de pomp het halverwege begaf was deze maar half opgeblazen. Gevolg: ik sliep best aardig, maar Falco lag op de grond :P
’s Ochtends hadden we banden gehuurd bij een huisje verderop en zijn hiermee een uur door de bossen gelopen om vervolgens op deze banden de rivier af te dobberen naar de zee. Was echt supermooi onderweg, maar helaas geen foto’s kunnen maken omdat het toestel nat kon worden. Op het strand nog even in zee gezwommen, maar daarna heb ik me toch maar zoveel mogelijk bedekt: was aardig verbrand ondanks drie keer insmeren. ’s Avonds hebben we Cluedo gespeeld (je leert een hoop nieuwe Spaanse woorden zoals die voor Engelse sleutel :P) en konden we gelukkig wat beter slapen omdat we bij het bandenhuisje ons luchtbed konden oppompen.

De volgende dag zijn we na het ontbijt (gefrituurde arepa met ei en een jugo (sap bestaande uit melk of water en dan met een vrucht, zeeeer lekker!) naar het plaatsje Camarones gereden. Onderweg moesten we tanken, maar er was geen tankstation in dat dorpje, maar geen nood er was een mannetje met nog een paar litertjes benzine (waarschijnlijk geïmporteerd vanuit Venezuela waar de benzine zeeeer goedkoop is) en hij kon deze met een slang wel in de auto gieten :P
In Camarones zou je normaal een hoop flamingo’s kunnen zien vanwege debinnenzeetjes met garnalen, maar dit keer alleen de garnalen en geen flamingo te bekennen. Wel weer een mooi strand met palmbomen en een warme zee. Op de terugweg was het ondertussen al donker geworden, maar omdat het bijna volle maan was, was het nog zeer helder en kon je nog best veel zien. Oh de maan is hier trouwens een kwartslag gedraaid, ipv de D die wij zien met een halve maan is het hier een U-vorm.

Toen was het de bedoeling om naar het Tayrona park te gaan om te kamperen voor een paar dagen, maar het duurde eerst natuurlijk weer een paar uur voor we in de auto zaten, toen was iemand iets vergeten en konden we terug, vervolgens waren we bij het park en bleken alle winkeltjes in de buurt dicht te zijn en konden we geen eten inslaan en moesten we weer terug naar Palomino waar de dichtsbijzijnde open winkels waren. Vervolgens was iemand zn portmonnee verloren, dus weer een uur wachten. Uiteindelijk zijn we toch weer bij het park aangekomen en konden we naar binnen. En hier stop ik nu, want we gaan ontbijten hoor ik, dus hopelijk kan ik vanavond de rest van de update schrijven.
Liefs!