Colombia!

Buenos dias a todos!

Hoog tijd voor het eerste bericht vanuit Colombia! Maar voor de beschrijving over de eerste ervaringen hier, een kort verslag van de trip: punktlich! Nu is een vlucht van twaalf uur sowieso erg lang, maar moet zeggen dat het met Lufthansa goed te doen was. En dat vonden ze zelf ook, want toen we er bijna waren benadrukte de co-piloot nogmaals hoe punktlich alles wel niet verlopen was (dus het stereotype van Duitsers werd nog even door henzelf benadrukt ;)). Zelfs een van de twee maaltijden die we kregen was goed te eten, vond ik zelf een erge prestatie voor vliegtuigeten!

Na het landen was het tijd voor de immigratie. Aangezien ik helemaal achterin het vliegtuig had gezeten, kon ik hier ook helemaal achteraan in de rij aansluiten. Mooi de tijd voor het versturen van een smsje dacht ik, maar helaas, compleet geen aansluiting hier. Dus wordt het toch maar een Colombiaanse sim-kaart aanschaffen. Na de immigratie, tas snel kunnen pakken, backpack op mn rug gehezen, kon ik m twee meter verder weer afdoen om m nog eens te laten controleren. Maar na dat alles was het toch echt tijd om Falco weer te zien! Hier geen aankomsthal, maar gewoon een hek buiten de uitgang waar iedereen staat te wachten, en daar stond hij vooraan met een big smile :) Voor een moment was het raar dat we elkaar weer gewoon konden aanraken en dat ik meer kon zien dan alleen dat was het skype schermpje liet zien, maar vervolgens voelde het gewoon weer helemaal goed.

En toen.. tijd voor de Colombiaanse chaos :P Zijn vader pikte ons op met de auto, maar blijkbaar moesten we eerst nog twee andere mensen wegbrengen. Eerst kwamen we op een zeer drukke snelweg waar iedereen maar naar links en naar rechts bleef gaan, natuurlijk met een hoop getoeter. Vervolgens reden we op een zijweg, maar moesten daar uitwijken voor een ambulance, boink, voorste wiel in een gat. Dus uitstappen en duwen maar. Na een klein uurtje waren we dan bij Falco thuis. Toen ik eenmaal een bed zag was ik toch wel erg moe, maar eerst nog even naar de badkamer om op te frissen. Bleek vervolgens dat je hier je wcpapier in een emmer moet gooien, mja dat wist ik niet al kreeg ik wel zo’n vermoeden toen t niet helemaal goed wegspoelde zeg maar ;) De douche heeft ook een gebruiksaanwijzing: alleen aan de rechterknop draaien en dan op goed geluk zo afstellen dat je nog wel water krijgt, maar ook niet te hard, want dan is het koud, oh en niet schrikken als het licht opeens op halve kracht werkt :P

De volgende dag moest Falco nog een dag werken, maar er logeerden hier ook vrienden die me mee namen voor een wandeling door het oude centrum – la Candelaria. Hier vooral lage huisjes met veel kleuren waar vroeger ook nog de plaatselijk leiders uit Spanje hebben gewoond. Vervolgens hebben we op een pleintje agua aromatica hebben gedronken (soort thee met fruit, kruiden en munt, erg lekker!). Hier zag je toch ook wel veel toeristen voorbij komen, zowel Europeanen, Amerikanen (gringos) als Colombianen zelf. Om een uurtje of twee was het tijd voor de lunch: vissoep gevolgd door gefrituurde vis, kokosrijst, beetje sla en soort van gefrituurde banaan. Daarna nam Falco zn zus me mee naar het Goudmuseum. Veel goud gezien natuurlijk, maar ook uitleg over hoe het gemaakt wordt, waar het vandaan komt en de historie. En ondertussen gezellig gekletst – in het Engels toch wel, want na de hele morgen Spaans (proberen) te volgen was ik toch redelijk moe geworden.

´s Avonds hebben we onze tassen weer ingepakt, want we zouden vanmorgen vroeg naar de kust gaan. Alleen toen we om acht uur nog niet gewekt waren, even gaan navragen wat er aan de hand was (ik was al twee uur wakker, de zon schijnt hier vanaf zes uur, en zit nog in het Nederlandse winterritme, dat wanneer de zon schijnt het toch negen uur is en ik hoognodig uit mn bed moet komen ;)). Na een hele discussie bleek dat zn moeder die nu ergens anders is met zn andere zusje geen busticket meer konden krijgen gister (ja voor vandaag, in Nederland zouden we dat al twee weken geleden geregeld hebben, maar ik heb me maar voorgenomen het maar gewoon allemaal over me heen te laten komen voorlopig ;)). Dus nu gaan we (als het goed is :P) zometeen eerst naar Ibague (plaats vier uur verderop waar veel familie woont) om hen op te pikken en dan morgen rijden we naar de kust in het noorden.

In het volgende verhaal te lezen of het echt zo gegaan is ;)

Liefs! X

PS: ik ben nog niet helemaal in toeristenstand geloof ik, want gister de hele dag mn fototoestel niet meegenomen (verwachtte niet dat we vanuit lunch meteen een hele stadstour gingen doen), zal beter mn best doen vanaf nu!