Le fin

Dat was het dan. Vanmorgen ben ik weer geland op Schiphol en na een korte treinreis weer terug in Ede, bijna alsof ik de afgelopen vijf maanden niet in Zuid-Frankrijk gewoond heb (het weer was toch wel een lichtelijk verschil, ik ging weg met min 6 en ook al is het hier kouder dan de ruime 30 die ik achter liet in Frankrijk, was het vandaag toch ook hier 23 graden ;)).

Maar voor we bij vandaag aankomen is er nog een ruime week vooraf aan gegaan. De film waar ik met Eline heen was geweest was Quelque chose à te dire en bleek nogal ingewikkelde verhaallijnen te hebben, maar we volgden het en waren nu toch wel overtuigd dat onze Franse taalkennis erop vooruit is gegaan ;)

Dinsdag ben ik gaan zwemmen in het Olympisch Zwembad in Antigone. Dit heb ik de laatste weken ongeveer een keer per week gedaan. Hou toch meer van rustig baantjes trekken in water waar je kan zien dat er geen beesten met je mee zwemmen zoals vissen of krabben :P En natuurlijk daarna nog even lekker bubbelen ;) ’s Avonds hebben Doris en ik een nieuwe poging gedaan voor de Rockstore. We waren wat vertraagd, maar nog op tijd voor het tweede bandje van die avond: combinatie van rock en metal. Ik vond het best aardig en gevarieerde muziek (ook trommels en een saxofoon), tot een heel schattig meisje opeens begon te grunten, dat ging me iets te ver :P Daarna door op de fiets naar de Australian (die ik wel echt ga missen!) waar eerst bijna geen Erasmussers waren, maar dat werd gelukkig snel anders, het is toch leuker met bekenden :)
Woensdag was een rustig dagje met naar de markt gaan en aan het eind van de middag de aankomst van de vader en het broertje van Eline. Na het eten gingen we door naar het terras voor een afscheidsdrankje van Liesbeth die de volgende ochtend de trein naar huis zou
pakken.

Donderdagochtend zijn Doris, Josfien en haar vriendin Annelies die op bezoek was en ik op de fiets naar het strand gegaan. Daar was het best rustig nog (want ochtend), maar het werd al wel snel erg heet en later bleek ook lichtelijk verbrand op mn schouders. Vervolgens weer terug naar Montpellier, want ik ging met de bus naar het vliegveld om mn zusje Ilse op te halen :D Die kwam gezellig nog een kleine week vakantie vieren voor we naar huis zouden gaan. Na de boodschappen en het eten zijn we naar het park gegaan om nog wat te drinken en daarna door naar het afscheid van Sarah, wat ze hield in het huis van Sam waar het superwarm was. Daarom (en omdat Ilse best moe was na haar vorige vakantie in Brussel waar ze bijna meteen vanuit door was gegaan) zijn we redelijk vroeg naar huis gegaan. De volgende ochtend stonden we dan wel weer op het station om haar uit te zwaaien. Wij namen vervolgens de trein naar Sète, want de laatste keer dat ik daar was, waren we veel te moe om alles goed te zien na Narbonne en Béziers. Eerst hebben we een boottocht gemaakt waarbij we de kustlijn konden zien en er uitleg werd gegeven. Helaas was het water te troebel om goed onder water te kijken wat normaal wel zou kunnen. Vervolgens hebben we geluncht en zijn we met de bus naar de top van de heuvel gegaan (183m) waar we genoten van het uitzicht en van het bankje in de schaduw want het was superwarm! ’s Avonds hebben we thuis een filmpje gekeken, en ter pauze zijn we nog even naar Place Comédie gelopen voor een ijsje. Terwijl we over de Esplanade liepen zagen we opeens dat er in het park een openlucht bioscoop was met een bandje dat de zwart-witfilm begeleidde. Echt supercool dus daar zijn we nog even gaan zitten!

Zaterdag was het plan om naar de dierentuin te gaan, want Ilse wilde nog graag een Barbapapa (suikerspin). Vanwege de warmte waren er echter bijna geen mensen en was de suikerspinkraam dus dicht :( Wij vonden het ook wel erg warm, en na gedacht te hebben waar het koel was, zijn we naar Polygone gegaan om te winkelen, want dat is overdekt met airco :P Onderweg kwamen we de activiteiten tegen van het multiculti festival, waarbij er bandjes waren, stands en dansers, dus nog even blijven staan kijken. ’s Avonds hadden Eline en ik ons afscheidsfeestje georganiseerd. Na wat gedoe met Tanguy en wat vertraging van de mensen die naar Toulouse geweest waren kon het feest dan beginnen. Bertil had zelfs speciaal een taart gebakken, echt te lief en lekker! Tegen half twee gingen de meesten wel naar huis en gingen wij ook naar bed, want de volgende dag weer vroeg op voor het kanoën :D Samen met de vader van Eline, haar broertje, zijzelf (;)) en Ilse hebben we lekker rustig aan 8 km gekanoëd over de rivier Gardon, waarbij we op het eind onder de Pont du Gard door gingen, dus twee in één ;)

Maandagochtend had ik een afspraak bij de bank om m’n rekening af te sluiten en daarna gingen we met een aantal van het gebouw naar het Lac (meer) van Montpellier. An-Sofie was daar de vorige dag geweest en had mij ook verteld over het bestaan er van, want dat staat eigenlijk nergens op de kaart aangegeven. Je moet er even voor in de tram zitten en stukje lopen, maar daarna heb je dan ook een prachtig meer met een groen grasveld erbij. ’s Avonds zijn Ilse en ik voor de laatste keer naar de Rébuffy geweest en lekker spelletjes gespeeld. Aangezien ik ondertussen ook het handgebaren tijdens het vertellen van een verhaal over heb genomen gooide ik voor de zoveelste keer een glas omver, maar dat mocht de pret niet drukken zogezegd ;)

Dinsdag was ik al vroeg wakker, toch een rare gewaarwording als je denkt dat het je laatste dagje was. Maar goed, Ilse sliep nog, dus ik ben maar in de keuken gaan zitten om lekker te ontbijten in het zonnetje. Toen ze ook wakker was zijn we naar de markt gegaan voor wat fruit om een lekker smoothie van te maken. Daarna was het toch echt tijd om m’n spullen in te pakken. Het is uiteindelijk allemaal gelukt in twee koffers en een ietwat zware handbagage, wat me toch echt meeviel. ’s Avonds zijn we met een aantal nog uit eten gegaan ter afscheid en gewoon gezellig en lekker ;) Vervolgens was het toch afscheid nemen van Stefan en eigenlijk ook de anderen uit het gebouw maar die haalden me over om toch nog even een drankje te komen doen op het terras van de vierde. Toen zij nog gingen stappen om half twee ben ik toch maar naar bed gegaan, want de volgende ochtend moesten we om half zeven op.

Dus vanmorgen nog snel de laatste spullen ingepakt en afscheid genomen van Eline, Doris, An-Sofie en Tommaso om met de taxi naar het vliegveld te gaan. Na het inchecken en een ontbijtje bleek ons vliegtuig twintig minuten eerder te gaan (weer eens wat anders dan drie uur vertraging) en waren we dus ruim op tijd in Nederland. Nadat we de koffers hadden en door de douane waren stond daar m’n moeder ons op te wachten (sorry mam dat ik je niet meteen zag ($)) en na de treinreis stond ik dan weer thuis op de stoep. Ik merk wel (even ter info voor de mede-BC’ers) dat ik toch ook wel echt de cultuurschok weer heb bij terugkomst uit het buitenland, maar ik heb wel zin om in de komende dagen iedereen weer te zien en weer naar Nijmegen te gaan!

Ter afsluiting wil ik iedereen bedanken voor alle leuke berichtjes en reacties van de afgelopen maanden, super :D En verder natuurlijk tot snel voor de mensen die hier in Nederland zijn en voor de mensen die nog op reis zijn veel plezier nog en tot later weer in Nijmegen!

Liefs, Nienke

http://picasaweb.google.nl/NienkeMontpellier/Week19?authkey=Gv1sRgCJL4peK16f-DsgE#