Tentamens, afscheid en vakantie!

Zodra de familie weer was vertrokken naar Nederland was het toch echt tijd om te beginnen met leren. Na een korte powernap (6 uur opstaan, is toch echt te vroeg voor mij om productief te beginnen met leren) heb ik een plan opgesteld voor de komende dagen. Uiteindelijk blijkt meestal dat ik erg goed ben in een planning maken, maar niet echt goed ben om me er ook aan te houden, mja :P Verder had ik deze week ook nog mn laatste colleges, moest ik nog twee opdrachten maken voor Gestion de Force de Vente. Het college waar we dit zouden moeten inleveren zou mn laatste college zijn hier, maar wat bleek toen we daar om 14 uur aankwamen, was het college verschoven naar 11 uur en was het dus net afgelopen! Dus niets geen laatste college, maar was het gewoon al voorbij :P
Daarna had ik nog wel het tentamen van FLE (de Franse les). Hier kon niet echt voor geleerd worden, want het was luisteren en lezen. Niet heel ingewikkeld zou je denken ondertussen, maar wel als ze begint met de tweede luisteropdracht zonder dat te zeggen en je zelf de eerste probeert te maken (wat dus niet echt goed gaat), het heel slechte kwaliteit luistermateriaal is en je opeens een half uur minder blijkt te hebben voor het leesgedeelte. Op zich een perfecte toets, want precies een weergave van hoe de lessen ook waren, chaotisch en zonder echte lijn.

Na vrijdag weer wat geleerd te hebben en nog even een frisse neus gehaald te hebben door boodschappen te gaan doen, zijn Eline en ik Karin van de trein af gaan halen, die gezellig kwam eten nog voor de verjaardag van Eline. Op de weg naar huis zagen we dat het beachvolley begonnen was op Place Comédie en hebben we een halve en ‘erg spannende’ wedstrijd gekeken tussen de wereldteams: Palavas en Montpellier :P Het is wel erg grappig om te zien dat er nu een soort van grote zandbak midden op het plein staat met tribune en al.
’s Avonds hebben we dus gegeten, ook samen met Marieke die haar befaamde witlofschotel had meegenomen, erg lekker! Daarna zijn Doris, Karin en ik nog doorgegaan naar de Cargo waar nog wat bekenden waren, maar om half een was het wel weer mooi geweest.
Karin bleef gezellig slapen en na het ontbijt hebben we heel goed allemaal even gestudeerd voor ze weer terugging naar Avignon.

Zondag was het na een aantal uurtjes leren toch echt wel weer genoeg geweest en stelde Capucine voor om even naar het beachvolley te gaan kijken en een ijsje te gaan eten. We kregen nog net het laatste mee van de vrouwenfinale tussen Frankrijk en Brazilië en vervolgens hebben we lekker in de zon gezeten met een ijsje. Verder natuurlijk ook even met thuis gebeld, want het was toch wel moederdag ;)
De volgende dag begon dan echt de laatste week als officiële Erasmusstudent hier op de universiteit. Nu had ik zelf dat idee al door de tentamens, maar het werd ook nog eens bevestigd door het mailtje dat ik uit Nijmegen kreeg van het International Office met de titel: 'Het einde van je studieverblijf in het buitenland in zicht'. Wat hieruit bleek was dat ik na de tentamens niet echt vakantie heb, want er worden nog twee verslagen verwacht over mijn verblijf hier voor de toekenning van mijn beurs.

Dinsdag was het dan tijd voor het eerste tentamen, Gestion de Force de Vente. Vraag 1 was: Qu’apportent les primes d’équipes? Na een korte blik in mijn woordenboek bleek dit ongeveer te zijn: wat brengen teampremies allemaal met zich mee? Oftewel de meest open vraag die je maar kunt krijgen, lekker duidelijk. Hierop volgde een ‘minicas’ van drie bladzijdes, nou dan was de minicas van Management Interculturel van later die week van één alinea toch een stuk meer mini. Al met al niet het meest gemakkelijke tentamen, maar hopelijk wel voldoende. Woensdag waren er twee tentamens: Technique de Négociation (onderhandelingstechnieken) en Spaans. Het eerste was weer een tentamen dmv een powerpoint, wat de nodige stress opleverde omdat je steeds maar een bepaald aantal minuten kreeg per vraag en dan later niet meer terug kon kijken wat het nou ook alweer was. Daarnaast is het sowieso raar om te onderhandelen zonder verbaal wat te zeggen, maar goed. Bij Spaans had de docent van te voren verteld dat het invuloefeningen zouden zijn. Nou mooi niet, het waren gewoon volle Franse zinnen die helemaal vertaald moesten worden, met woorden als trui, broek en sokken die ik dus niet echt geleerd had. Later hoorde ik dat sommige Fransen nog veel minder hadden ingevuld dan ik, dus we zullen zien. Na het tentamen van Spaans dat om half twee was afgelopen heb ik de trein genomen naar Avignon om een nachtje bij Karin te logeren en ’s avonds een feestje te vieren met al haar vrienden uit Avignon. De volgende dag wilde ik weer de trein terugnemen naar Montpellier, in het boekje stond dat ie om half twee zou gaan, bleek toen ik daar aankwam dat de eerstvolgende pas om kwart over drie ging. Na een korte vraag waarom: ja dat is nou eenmaal zo deze week. Aaaargh Fransen! Maar goed, de tijd nuttig besteed, want in Avignon is er in tegenstelling tot Montpellier wel een H&M, dus dat was even flink shoppen. Daarna nog even in een parkje wat Management Interculturel doorgebladerd en ik kon de trein in.

’s Avonds was er een afscheidsfeestje bij Louis-Marie, want hij zou de volgende dag na het tentamen meteen teruggaan naar Parijs om vervolgens door te gaan naar Duitsland voor zijn stage. Het was een gezellige avond (ondanks de wandeling door de stortregen erheen), maar toch ook wel raar dat het afscheidnemen van mensen nu al begon.
De volgende ochtend was het dan tijd voor het laatste tentamen, Management Interculturel. Dit vak lijkt heel veel op een vak dat ik in Nederland al gehad heb en was dus niet heel ingewikkeld, helemaal niet omdat er aan onze hoop op een vraag over Hofstede ook werd voldaan. ’s Middags heb ik dan alle zooi van de tentamens opgeruimd en is de vakantie officieel begonnen! Toen Eline dus ook vroeg of ik meeging om een drankje te doen in de zon op Place Comédie zei ik natuurlijk ja. Ook dit was een afscheidsdrankje, maar dit keer met Joel. Ook hij zou die avond al meteen weggaan, maar dan naar ergens in oost Frankrijk, ben de plaatsnaam even vergeten. De Franse studenten moeten namelijk nu nog een stage doen van drie maanden en de meesten beginnen daar maandag al mee. Toen ik hier kwam had ik eigenlijk niet verwacht dat de Fransen eerder afscheid zouden nemen van ons Erasmussers dan andersom, maar goed.
Daarna hadden we met een aantal Erasmussers afgesproken om uit eten te gaan wat ook erg gezellig was. Vervolgens door naar de Cargo waar een verkleedfeest aan de gang bleek te zijn en daarna naar een huisfeest. Hier aangekomen waren we de eerste Erasmussers en we werden nogal raar aangekeken. Even dacht ik dat we verkeerd waren, maar een tram later waren er opeens veel bekenden.

Zo, ‘k heb jullie weer helemaal bijgepraat over de afgelopen tijd, nog één laatste nieuwtje, Ilse heeft net geboekt om nog gezellig een paar daagjes in juni naar Montpellier te komen, waarna we samen teruggaan naar Nederland, dus het einde staat nu echt vast: 17 juni is the day.

Tot over een maandje!
Liefs, Nienke