Van Nederlandse historie naar het middenoosten

Je raakt er nogal aan gewend dat je bij je hotel gewoon de bus kunt boeken en dat je dan voor de deur wordt opgepikt, of in de bus zelf, of een minibus die je naar de bus brengt. Maar zo werkt het niet in KL, daar moesten we “gewoon” met de taxi naar het algemene busstation in het zuiden van de stad. Dit busstation had meer iets weg van een vliegveld met allemaal verschillende incheckbalies in een enorme ruimte. Zelfs de wachtruimte was verdeeld in gates.

De busrit was relaxed en aangekomen bij het busstation van Malakka besloten we dat het nu wel tijd was om een simkaart met data te kopen. Want ook hier hadden we een Grab nodig om bij het hotel te komen. Na het inchecken wilde Falco rustig aan doen en eten, terwijl ik de stad wilde verkennen, dus zijn we opgesplitst.

Malakka is een belangrijk handelspunt geweest in de historie. Eerst waren er al Chinese handelaars, toen kwamen de Portugezen, de Hollanders en uiteindelijk de Britten. Van al deze periodes vind je dingen terug in de stad. De Portugezen hadden een fort gebouwd waar nog stukken van over zijn. De Nederlanders brachten VOC kanonnen, een kerk en het stadhuis, en van de Britten zie je oa de .... fontein. Om het een geheel te laten lijken hebben ze een aantal jaren geleden besloten om alles in baksteenkleur te schilderen in de trant van “het stadhuis was oorspronkelijk vast ook van baksteen”. Hierdoor, en vanwege de grote hoeveelheid toeristen, krijg je een beetje het gevoel van een openlucht museum / pretpark. Dat laatste wordt nog enorm versterkt door de riksja’s die rondrijden: compleet versierd met Hello Kitty, flikkerende lichtjes en geluidsinstallaties. Je moet er maar van houden ;)

Aan de andere kant van de rivier vind je de Chinese wijk, met natuurlijk veel Chinese winkels en tempels. Daarnaast is er ook een moskee die een minaret in Chinese stijl heeft. En ‘s avonds verlichten vele gekleurde lampionnen de rivier waar we gezellig hebben gegeten. We hadden onder andere rendang, maar deze was wel heel sterk van smaak. De kleine garnaalpasteitjes waren wel erg lekker.

Toen we terugliepen naar het hotel kwamen we langs een karaoke. En na zes maanden in Azië te hebben gereisd vonden we het nu wel eens tijd worden om ook dit culturele aspect eens uit te proberen. We huurden een ruimte voor een uurtje en konden toen naar hartelust liedjes blèren zonder dat iemand daar last van had :P

De volgende dag deden we het rustig aan. Na de brunch heeft Falco het rondje door de stad gelopen en ben ik terug naar het hotel gegaan. Voor het avondeten gingen we voor de lokale specialiteit: kiprijstballetjes, met geroerbakte groenten, en gekookte en gebakken kip en varkensvlees. De balletjes zagen er wat simpel uit, maar smaakten best aardig. We hadden de smaak te pakken na gisteren en zijn nog een keer naar de karaoke gegaan ;)

De dag erna gingen we eerst op zoek naar de bustickets van Malakka naar de luchthaven van KL. We moesten voorbij het winkelcentrum zijn, bij het ziekenhuis. Helemaal om het gebouw heen gelopen in de brandende zon, maar geen kantoortje. Bleek dat deze in de 7Eleven zat; je moet het maar weten. Ter afkoeling wilden we naar het zwembad, maar daar aangekomen bleek deze pas om half drie open te gaan. Ondertussen zat de bewaker er al wel, was het winkeltje open en aangezien het een buitenbad was hoefde daar ook niets meer te gebeuren. Maar goed, zo zaten we dus met drie anderen een half uur te wachten tot we naar binnen mochten. Nog een klein oponthoud want Falco mocht niet met z’n lange zwembroek het water in, maar wel met z’n lycra boxer, dus we konden zwemmen.

Na een paar baantjes kwam er een hele schoolklas voor zwemles binnen. Allemaal kindjes van een jaar of zeven/acht, in gekleurde wetsuits en de meisjes ook allemaal met een lycra hoofddoek. Goed om te zien dat ze zwemles krijgen, maar met dertig kinderen en twee badmeesters die met elk kind één voor één een stukje zwemmen gaat dit nog heel lang duren ;)

Om vier uur waren we terug in het hotel waar we met de auto werden opgehaald door een oud studiegenootje van Falco. Heng woont nu in KL, maar komt oorspronkelijk uit Malakka en was nu bij z’n ouders op vakantie. Dus als local kon hij ons prima rondleiden. Eerst reden we naar een restaurant waar iedereen in de rij stond voor een kokos shake met kokosijs. Lekker en verfrissend! Vervolgens reden we door naar een plek net buiten Malakka waar allemaal duinen ontstaan door het zand van afgravingen. Hier hebben we een tijdje rondgelopen en gekletst totdat de zon onderging en Heng ons weer terug naar het hotel bracht. We aten nog een recht toe recht aan nasi goreng met kip en toen was het tijd om de tassen in te pakken en te gaan slapen.

We moesten om zes uur opstaan zodat we om zeven uur in de bus zaten richting het vliegveld. Nu checken wij ook vaak nog een keer extra bij de chauffeur of we in de juiste bus stappen, maar de Singaporians wilden wel echt zekerheid. Drie keer in en uit de bus om bij de chauffeur te checken, twee keer bij de dame die de tickets kwam controleren, en nog zaten ze niet rustig :P

Op het vliegveld lekker ontbeten met verschillende broodjes bij een bakker en vervolgens het vliegtuig in. Op wat turbulentie na een prima vlucht en rond twee uur waren we in Kotha Baru in het noordoosten van Maleisië. Deze staat is een stuk islamitischer dan plaatsen waar we eerder waren. Zo zijn alle borden (zowel straatnamen als winkelnamen) in zowel Malay Bahasa als in Arabisch, draagt elke vrouw een hoofddoek en iedereen bedekkende kleding en wordt er nergens varkensvlees verkocht. Bovendien waren wij er op een vrijdag en dat is rustdag, dus bijna alle winkels dicht. Even niet bij stil gestaan van te voren...

We liepen daarom naar de markt om iets te eten, maar deze was te smerig. Gelukkig was er nog een Indiaas open, en hoewel die maar twee gerechten had waar we uit konden kiezen hadden we in ieder geval iets te eten. Na de lunch zijn we verder gelopen door het stadje en kwamen we langs een soort van weekendmarkt, met wel lekkere hapjes, mja nu hadden we net gegeten ;) Verder was er weinig te zien en liepen we naar de toren bij de rivier voor het uitzicht, alleen was deze ook dicht. Dan maar een drankje en vanaf de oever naar de zonsondergang kijken en vervolgens gegeten. Het meest bijzondere was eigenlijk nog dat we de hele dag maar één (Westerse) toerist hebben gezien, en die was met een Maleisische, dus telt half :P

De volgende ochtend namen we een lokale bus naar Kuala Besut, een uur verderop. Hier liepen we naar de ferry waar we naast een kaartje voor de boot ook een soort van toegangskaart voor het nationale park kochten. Bij de ferry kwamen verschillende kleine bootjes waar steeds zo’n 10 mensen ingingen. Het systeem had ik na drie kwartier nog steeds niet door, maar toen mochten wij eindelijk in een bootje.

De zee was gelukkig vlak en op een aardig tempo vaarden we naar de Perhentian eilanden. Dit zijn twee eilanden, een grotere ronde en een kleinere langwerpige op welke wij verbleven. Een prachtig blauwe heldere zee waarbij we al op de pier verschillende tropische vissen konden spotten in het water. Via het witte zachte strand met palmbomen liepen we naar de verschillende hotels waar Falco al snel een bungalow voor een redelijke prijs vond.

Het restaurantje waar we lunchten had ook een snorkelservice (volgens mij had iedereen daar een hotel, restaurant en boot als taxi en voor snorkelen :P). Dus even na de lunch gingen we met twee Maleisische op de boot naar het eerste snorkelpunt: de schildpaddenbaai. En jawel hoor, we sprongen het water in en het eerste wat we zagen was een groene zeeschildpad! Heel rustig was ie de zeebodem aan het afgrazen (ze eten algen van de zeebodem) en ondertussen zwommen er twee vissen precies onder hem om algen en beestjes van het schild af te eten. Ik was wat filmpjes van Falco aan het maken toen de schildpad naar boven zwom om adem te halen. Super gaaf om daar gewoon naast te zwemmen!

Het tweede punt heette de Viskoraaltuin. Je raadt het al, veel vissen en koraal ;) In het begin strooide de jongen van de boot brood om de vissen te lokken, maar we hebben snel gevraagd om daarmee op te houden. Ja je ziet veel vissen, maar dan vooral één soort en bovendien beïnvloed je het ecosysteem waarbij de vissen minder algen eten en afhankelijk gaan worden van mensen. Daarnaast waren er sowieso al veel vissen hier in alle kleuren en maten die allemaal tussen prachtig koraal zwommen.

Tenslotte vaarden we naar de Haaibaai (in Nederlands is dat veel leuker dan in Engels Shark bay :P). We hadden hier de kans om kleine haaien te zien en ik heb er inderdaad één gezien! Gelukkig wel op een afstandje en hij zwom snel weg, waardoor Falco m helaas gemist heeft. Verder zag je hier dat er toch een stuk beter moet worden opgelet, want het koraal was al behoorlijk aangetast en voor een gedeelte afgestorven. We hopen dat het parkgeld dan ook gebruikt wordt voor het beschermen van het huidige koraal en het planten van nieuwe zoals in Thailand.

Terug op Long Beach hebben we een tijdje relaxed op het strand gelegen en daarna zijn we naar de andere kant van het eiland gelopen, naar de Koraalbaai. De zee was iets minder mooi dan Long Beach, met wat meer boten en iets minder blauw. Maar dan zijn we ook echt aan het vergelijken met een perfect strand, vergeleken met bijvoorbeeld de Noordzee mogen we totaal niet klagen ;) Falco is gaan snorkelen en ik heb op het strand gelegen en gekeken hoe een man een twintig meter hoge palmboom in klom om kokosnoten af te snijden, en er daarna eentje leeg gedronken terwijl de zon onderging.

In het donker liepen we weer terug naar onze bungalow waar we een douche namen en vervolgens op het strand gingen eten. Vanwege het weekend waren er redelijk wat lokale toeristen en hadden de meeste restaurants de BBQ aangestoken. Het was een hele relaxte sfeer met je voeten in het zand, overal kaarsen en toortsen, het geluid van de golfslag op de achtergrond en als toppunt kwam ook nog de maan op als een enorme oranje bol. Een heerlijke avond!

Liefs,
Nienke

Foto's: https://photos.app.goo.gl/g3FtHJ0sU8yHXBck1